μουσική / αναμονή / β’ αρχαίο θέατρο Λάρισας / καλοκαίρι / χώμα / ξερά χόρτα / γύρω πολυκατοικίες / την ώρα που ο ήλιος βασιλεύει / μια τελετή / μουσική / ο κύριος Ναπολέων / άλλοι ίσκιοι / περιμένουν / φοράνε μάσκες / αναμονή / η μουσική δυναμώνει / καμπάνες / ο Ποιητής / δώσ’ μου τα χέρια σου, δώσ’ μου τα χέρια σου, δώσ’ μου τα χέρια σου / άνθρωποι περιμένουν / άνθρωποι χορεύουν / άνθρωποι γελάνε / κάποιος πλησιάζει / τον πλησιάζουνε / τον καλωσορίζουν / τον αγκαλιάζουν / τον ντύνουν / τον φιλάνε / παρελθόν και μέλλον / γελάνε μαζί / χορεύουν μαζί / βλασταίνουν και πεθαίνουν / ανάσταση και αναγέννηση / γιορτάζουν / νέα ζωή / αποχαιρετισμός / στοργή / το φως χαμηλώνει / νύχτα / μουσική / σκοτάδι / βουλιάζει όποιος σηκώνει τις μεγάλες πέτρες / χορική ανθρωπογεωγραφία / μουσική / η Νέα Ζωή

Στη Λάρισα, σ’ ένα αρχαίο θέατρο ανάμεσα σε σύγχρονες πολυκατοικίες, σ’ έναν τόπο που το παρελθόν και το σήμερα υποχρεωτικά συγκατοικούν θα δημιουργηθεί μια νέα ζωή. Με αφετηρία τη μουσική, τον χορό και την ποίηση του Σεφέρη θα τελεστεί μια γιορτή. Μέσω επαναλαμβανόμενων χορευτικών μοτίβων, αντλώντας έμπνευση από την ποπ κουλτούρα, την ελληνική παράδοση και τα κινούμενα σχέδια του Γουώλτ Ντίσνεϋ θα δημιουργηθεί μια τελετή αναγέννησης σε έναν τόπο που ο χρόνος εξισώνεται. Πέντε άνθρωποι θα συναντηθούν. Θα περιμένουν. Θα έρθει ένας έκτος και θα τον καλωσορίσουν. Θα τον αποχαιρετήσουν και θα τον αναστήσουν. Στο σκοτάδι θα χορέψουν μαζί. Η Φύση θα πεθάνει και θα αναστηθεί. Ο Άνθρωπος θα πεθάνει και θα αναστηθεί. Στο σκοτάδι ξανά. Μουσική. Η Νέα Ζωή.